Умілаваныя ў Хрысце Пану Браты і Сёстры, Дарагія Вернікі нашай дыяцэзіі!

Хрыстос уваскрос! Сапраўды ўваскрос! Алелюя!

Гэтае пасланне радасці і надзеі гучыць сёння ў нашых святынях, у нашых дамах і ў сэрцах хрысціян ва ўсім свеце. Адзначаючы велікодныя святы, успамінаем найважнейшыя падзеі ў гісторыі чалавецтва. Езус Хрыстус, Сын Божы, які з любові ўзяў на сябе цяжар чалавечых грахоў і памёр за нас на ганебным дрэве крыжа, уваскрос. У Пасхальнай Таямніцы Хрыста бясконцая Божая любоў атрымала поўную і канчатковую перамогу над сіламі зла, цемры і граху.

Верым, што ўваскрасенне Езуса мае пазачасавы характар, з’яўляецца заўсёды актуальным і датычыць кожнага з нас. Як гаворыць св. апостал Павел, “калі ж мы памерлі з Хрыстом, то верым, што і жыць будзем з Ім, ведаючы, што Хрыстос, які ўваскрос, ужо не памірае, смерць ужо не мае над Ім улады” (Рым 6, 8–9).

Ці ж можа быць для нас большая радасць, чым усведамленне, што кожны дзень зямной вандроўкі мы рухаемся не да пустаты і небыцця, а да паўнаты новага, сапраўднага жыцця, у якога не будзе канца? У гэтым пілігрымаванні мы не пакінуты на саміх сябе. Побач заўсёды Езус Хрыстус, уваскрослы Збаўца, які сваёй боскай любоўю спадарожнічае нам на шляхах жыцця, асвятляе святлом свайго Слова і асвячае сакраментальнай ласкай.

Прыгожым і сімвалічным знакам з’яўляецца тое, што ў гэтым годзе мы святкуем Вялікдзень у адзін дзень з вернікамі Праваслаўнай Царквы і іншых хрысціянскіх супольнасцей. Няхай сумеснае перажыванне пасхальнай радасці яшчэ больш уздальняе нас усіх да штодзённага адкрывання бясконцай любові Хрыста. Няхай уваскрослы Збаўца ўмацоўвае нашы сэрцы ў веры, надзеі і любові, няхай адкрывае нас на дар міру, адзінства, прабачэння і паяднання.

Хацеў бы скончыць гэтае віншаванне словамі Святога Айца Францішка з энцыклікі Dilexit nos: “Прашу Пана Езуса, каб з Яго Найсвяцейшага Сэрца выйшлі для ўсіх нас струмені жывой вады, каб загаіць раны, якія мы сабе наносім, узмацніць нашу здольнасць да любові і служэння, пабуджаць нас вучыцца таму, каб разам імкнуцца да справядлівага, салідарнага і братэрскага свету. Гэта будзе працягвацца да таго часу, пакуль мы, шчасліва з’яднаныя, не ўсцешымся ў Валадарстве Нябесным. Там будзе ўваскрослы Хрыстус, які прымірыць усе нашы адрозненні святлом, што нястомна сыходзіць з Яго адкрытага Сэрца. Няхай Езус уваскрослы будзе заўсёды бласлаўлёны!” (DN, 220).

Памятаю пра Вас, дарагія Вернікі нашай дыяцэзіі, у сваіх малітвах, паўтараю просьбу маліцца за мяне і жадаю ўсім ад шчырага сэрца радасных велікодных свят!

Ваш біскуп Уладзімір